Usta çırak ilişkisi tarihi geçmişe dayanan bir öğrenme yoludur. Osmanlı Devleti’n de “Lonca Teşkilatı” olarak işleyen bu yöntem uzun yıllar varlığını korumuştur. Bu kuruluşa tüm esnaflar üye olarak birlik sağlardı. Üretimi yaparken usta çırak ilişkisi ile işi öğrenmek isteyenlere yardımcı olurlardı. Öğrenmenin en etkili yollarından biri de usta çırak ilişkisidir. Usta çırak ilişkisinde insanlar bir işi usta gözetiminde öğrenir. Usta gözetiminde olmak işin daha kolay ve doğru öğrenilmesini sağlar. Usta çırak ilişkisinde gerekli olan şey işinin profesyoneli bir usta ve işi öğrenmeye çalışan bir çırak vardır. Burda önemli olan husus ustanın çırağı iş ortamında uygulamalı olarak eğitmesidir. Ustanın ilk işi çırağa gözlem yaptırmaktır. Belli bir süre geçtikten sonra çırağa kendi de yardım ederek asistanlık yaptıran usta, belli bir süre sonunda işe alışan çırağı yardımsız çalıştırır. Bu sayede çırak o işin ehli olmaya başlar ve ustalığını kanıtlar. Usta çırak ilişkisinde uygulama ve tecrübe söz konusu olduğu için kalıcı bir öğrenme yöntemi olarak kabul edilir.